- miscitatus
- mīscitātus, a, um (*miscito), tüchtig gemischt, Gromat. vet. 361, 31.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
mescidare — me·sci·dà·re v.tr. (io méscido) OB mescolare {{line}} {{/line}} DATA: av. 1380 ca. ETIMO: lat. *mĭscĭtāre, iterativo di miscēre, cfr. miscitatus ben mescolato … Dizionario italiano